ya da bazik bir olarak, pH ( / s Ben bir eɪ tʃ / ) (kısaltması. Hidrojen güç) belirtmek için kullanılan bir ölçektir. Asidik çözeltiler daha düşük bir pH'a sahipken, bazik çözeltiler daha yüksek bir pH'a sahiptir. Oda sıcaklığında (25 C veya 77 F), pH ölçeği ve ters işaret bir hidrojen iyonları çözeltisi (daha düşük bir pH, hidrojen iyonlarının daha yüksek bir konsantrasyonunu gösterir). Hesaplamak pH için kullanılan formül yaklaşır Bunun nedeni, negatif bir temel 10 logaritması arasında molar konsantrasyonuna [a] Litre başına mol birimi cinsinden ölçülür çözelti içinde hidrojen iyonlarının. Daha kesin olarak, pH, hidrojen iyonunun 25 C' de pH değeri 7'den düşük olan çözeltiler asidiktir ve pH değeri 7'den yüksek olan çözeltiler baziktir. PH'ın nötr değeri sıcaklığa bağlıdır, sıcaklık artarsa 7'den düşüktür. Çok güçlü asitler için pH değeri 0'dan düşük veya çok güçlü bazlar için 14'ten yüksek olabilir.
PH ölçeği, pH'ı uluslararası anlaşma ile belirlenen bir dizi standart çözeltiye kadar izlenebilir. Birincil pH standart değerleri, bir hidrojen elektrodu ve gümüş klorür elektrodu gibi standart bir elektrot arasındaki potansiyel fark ölçülerek, bir konsantrasyon hücresi kullanılarak belirlenir. Sulu çözeltilerin pH'ı bir cam elektrot ve bir veya renk değiştiren bir gösterge ile ölçülebilir. PH ölçümleri kimya, agronomi, tıp, su arıtma ve diğer birçok uygulamada önemlidir.

pH ölçeği, pH uluslararası anlaşma ile belirlenen bir dizi standart çözeltiye kadar izlenebilir.
Çok güçlü asitler için pH değeri 0'dan düşük veya çok güçlü bazlar için 14'ten yüksek olabilir.
25 C de çözeltilerde, pH değeri 7'den düşük olan çözeltiler asidiktir ve pH değeri 7'den yüksek olan çözeltiler baziktir.
PH'ın nötr değeri sıcaklığa bağlıdır, sıcaklık artarsa 7'den düşüktür.
Bitkiler, hayvanlar ve insanlar için uygun pH nötr yani 7 dir.

Organik, doğa, doğal ortamda özgün yapısı kimyasal etkilerle değiştirilmemiş bitki ve hayvan kökenli materyaller.
Bitki ve hayvanların yaşam boyunca atıkları (dışkıları) veya meyveleriyle,
ölümden sonra bozunmuş yapılarıyla doğaya vermiş oldukları katkı.

Organik ürünler, hiç bir kimyasal madde uygulanmadan doğada kendiliğinde var olan.
Bitkiler, hayvanlar, doğal maden suları.

Yer kabuğunun, toz durumuna gelmiş türlü doğal kütle kırıntılarıyla, çürümüş organik (bitki, hayvan) cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü.
Ekime elverişli arazi, tarla.
Toprak, bitki örtüsü için gerekli ana madde.
Bitki beslenmesi için ana depo.
Toprağın üst tabakası insanların ve diğer canlıların beslenmesinde temel kaynaktır.
Toprağın içerisinde milyonlarca canlı bulunmakta ve ekosistemin devamı için bunların hepsinin ayrı önemi bulunmaktadır.

TOPRAK pH sı NEDİR?
Toprak pH’ı, bir asitliğinin veya (alkalinitesinin) bir ölçüsüdür. pH değeri negatif olarak tanımlanır logaritma (taban 10) aktivitesi bir hidronyum iyonu ( H + veya daha doğrusu H3 O+sulu ) çözeltisi. Topraklarda, su (veya 0.01 MCaClgibi bir tuz çözeltisi ile karıştırılmış) bir toprak bulamacında ölçülür) ve normalde 7 ile nötr olmak üzere 3 ile 10 arasında düşer. Asit topraklar 7'nin altında bir pH'a ve alkalin topraklar 7' nin üzerinde bir pH'a sahiptir. Ultra asidik topraklar (pH <3.5) ve çok kuvvetli alkalin topraklar (pH> 9) nadirdir.
Toprak pH’ı, birçok kimyasal işlemi etkilediği için topraklarda ana değişken olarak kabul edilir. Özellikle farklı besin maddelerinin kimyasal formlarını kontrol ederek ve geçtikleri kimyasal reaksiyonları etkileyerek kullanılabilirliğini etkiler. Çoğu bitki için optimum pH aralığı 5.5 ila 7.5 arasındadır. Bununla birlikte, birçok bitki bu aralığın dışındaki pH değerlerinde gelişmeye adapte olmuştur

Zirai ilaçlar ve gübreler çok pahalıdır.
İlaçlama suyunun kirli pis ve pH sının yüksek olmasından dolayı ilaçlar hızla bozulmaktadır.
Suyun pH sı kontrol edilmeli ve gerekli önlemler alınmalıdır.
Gerekirse Favorite wet ile pH düşürülmelidir.

Topraktaki kireç, bitki besin elementlerini bağlar.
Bitki tarafından kullanılmaz hale gelir.
Topraktan bitkiye verdiğimiz besin elementleri, gübreler kısa sürede bağlandığı için toprakta kalır.
Toprakta bulan kireci çözmede etkili olan Cantex Root uygulandığında topraktaki kireç bitki tarafından kullanılırken, serbest kalan gübreleri de bitki bünyesine alır, hızla kullanılır.

Meyve rengi parlak ve canlı olmalıdır.
Aroması, tadı ve kokusu güzel olmalıdır.
İçinin tam dolu olması ve ağırlığın fazla olması gerekir.
Meyve gerekli irilikte olmalı göze hoş gelmelidir.
Nakliye ye uygun sertlikte olmalı, nakliye esnasında bozulmamalıdır

Besin noksanlığı ile hastalık belirtileri bazen birbirine karışabilir.
Her besin noksanlığı semptomları farklıdır, ayrıca bazı bitkilerde de farklı semptomlar gösterebilir.
Firmamız teknik elemanları bu konuda sizlere yardımcı olacaktır.
Toprak analiziniz varsa teknik ekiplerimizle paylaşınız.

Tarım veya ziraat, bitkisel ve hayvansal ürünlerin üretilmesi, bunların kalite ve verimlerinin yükseltilmesi, bu ürünlerin uygun koşullarda muhafazası, işlenip değerlendirilmesi ve pazarlanmasını ele alan bilim dalıdır.
Tarım, bitkisel ve hayvansal ürünler elde etmek amacıyla toprağı işlemeyi ve hayvan yetiştirmeyi içeren etkinliklerin tümü.
Toprağı işleme, ekme ve dikme yoluyla çeşitli ürünler elde etme işine, sebze, meyve vb. ürün almak için toprak üzerinde yapılan çalışmaların tümüne tarım denir.
Topraktan çeşitli ürünler elde etmeye ve geniş anlamıyla hayvancılığa da dayanan yaşamsal etkinliktir.
Gerekli ve yararlı bitkileri yetiştirmek, ürün elde etmek ereğiyle toprak üzerinde yapılan çalışmaların tümü.

En fazla görülen noksanlık,demir noksanlığıdır.
Demir toprakta ve bitkide en fazla bağlanan elementtir.
Yine insanlarda Demir noksanlığı, dünyadaki insanların % 25'inden fazlasını etkileyen, dünyadaki en yaygın besin Noksanlıklerinden biridir (1. veya 2.).
Bu sayı okul öncesi çocuklarda % 47'ye yükselir.

Mikro besin noksanlığı veya diyet noksanlığı, optimal bitki veya hayvan sağlığı için gerekli olan bir veya daha fazla mikro besin için yeterli değildir.
İnsanlarda ve diğer hayvanlarda hem vitamin Noksanlıklerini hem de mineral Noksanlıklerini içerir.
Bitkilerde bu terim temel eser minerallerin Noksanlıklerini ifade eder .

Pestisit, zararlı organizmaları engellemek, kontrol altına almak ya da zararlarını azaltmak için kullanılan madde ya da maddelerden oluşan karışım.
Pestisit, kimyasal bir madde, virüs ya da bakteri gibi biyolojik bir ajan, anti mikrobik, dezenfektan ya da herhangi bir araç olabilir.

Pestisitler, mantar, bakteri, böcek, bitki hastalıkları, salyangoz, salyangoz veya yabani otları öldürmek için kullanılabilecek kimyasallardır.
İnsektisit veya böcek ilacı, böceklere karşı kullanılan bir çeşit pestisittir.
Bunlar sırasıyla böceklerin yumurta ve larvalarına karşı kullanılan ovisid ve larvisidleri içerir.
Böcek öldürücüler ziraat, tıp, endüstri ve ev içi kullanımında genel olarak kullanılmaktadır.
Böcek öldürücüler, böcekleri özel olarak hedeflemek ve öldürmek için kullanılan bir pestisit türüdür.

Çok asitli ve fazla alkali topraklarda hiç bir bitki yetişmez.
Asit oranı yükseldikçe ve alkali oranı düştükçe bitkiler yetişmeye başlar.
Nötr veya nötre yakın topraklarda er türlü bitki yetişir.

Ph sadece bitkilerde değil insanlarda ve hayvanlarda da çok önemlidir.
Asidik pH, duygusal stres, toksik yüklemesi ve/veya bağışıklık sisteminin verdiği tepkiler ya da hücrelerinizi Oksijen ve besinden yoksun bırakan herhangi bir işlemin sonucunda meydana gelebilir.
Vücudunuzdaki asit fazlası Mineral ve diğer besinlerin emilimini düşürebilir, hücrelerinizdeki enerji üretimini azaltabilir, hasar görmüş hücrelerinizi onarmanızı ve ağır metalleri vücudunuzdan atmanızı zorlaştırır ve sonuç olarak sizi halsiz bırakıp hasta düşürebilir.
Yüksek asitli diyetler aynı zamanda kalsiyum, Magnezyum ve çinko gibi Önemli güzellik minerallerinizi de kaybetmenize neden olabilir.

Gübreler içinde ihtiva eden besin maddelerine göre sınıflandırılır. Üç ana makro besin:
Azot (N): yaprak büyümesi
Fosfor (P): Kök, çiçek, tohum, meyve gelişimi;
Potasyum (K): Güçlü kök büyümesi, bitkilerde suyun hareketi, çiçeklenme ve meyvenin teşvik edilmesi; Üç ikincil makro besin:
kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg) ve kükürt (S); Mikro besinler:
bakır (Cu), demir (Fe), manganez (Mn), molibden (Mo), çinko (Zn), bor (B).
Ara sıra önemli olan silikon (Si), kobalt (Co) ve vanadyum (V) ' dur .

En çok karşılaşılan sorun.
İyi bir göze sahip değilseniz, belirtileri ayırmada zorluk çekebilirsiniz.
Çünkü bazı semptomlar birbirine bezer.
Besin noksanlığı yerine fungusit, fungusit yerine gübre kullanabilirsiniz.
Riske girmeyin en yakın teknik ekiplerden yardım alın.

Toprak profilinin gözlemlenmesi:
Bazı profil özellikleri asit, tuzlu su veya sodik durumların göstergesi olabilir.
Örnekler:
Organik yüzey tabakasının altta yatan mineral tabaka ile zayıf katılımı - bu güçlü asidik toprakları gösterebilir; Klasik ufuk dizisi, podzoller güçlü bir şekilde asidiktir: bu topraklarda, organik yüzey tabakasının altında soluk bir elüvyal (E) ufuk uzanır ve koyu bir B ufkunun üstündedir. tabakasının varlığı, alkalin koşullarda mevcut olan kalsiyum karbonatların varlığını gösterir. Sütunlu yapı sodik durumun bir göstergesi olabilir.
Baskın floranın gözlemlenmesi. Kalsifüj bitkileri (asidik bir toprağı tercih edenler) Erica , Rhododendron ve neredeyse diğer tüm Ericaceae türlerini, birçok huş ağacı ( Betula ), yüksükotu ( Digitalis ), gorse ( Ulex spp.) Ve Scots Pine'ı ( Pinus sylvestris ) içerir. Kalsicole (kireç seven) bitkiler arasında kül ağaçları ( Fraxinus spp.), Hanımeli ( Lonicera ), Buddleja, kızılcık ( Cornus spp.), Leylak ( Syringa) ve Clematis türleri. Küçük bir toprak örneğinde asitliğe göre renk değiştiren gösterge çözeltisi ile karıştırıldığı ucuz bir pH test kiti kullanılması.
Turnusol kağıdı.
Küçük bir toprak örneği, içine bir turnusol kağıdı şeridi yerleştirilen damıtılmış su ile karıştırılır. Toprak asidikse kağıt bazikse maviye döner. Nemli bir toprağa veya bir toprak ve su karışımına (süspansiyon) bir cam veya katı hal elektrodunun sokulduğu, piyasada bulunan bir elektronik kullanılması ; pH genellikle bir dijital gösterge ekranında okunur.
Son zamanlarda, toprak ekstraktına bir indikatör boya eklenmesini içeren toprak pH'ını ölçmek için spektrofotometrik yöntemler geliştirilmiştir. Bu cam elektrot ölçümlerine karşılaştırıldığında, ancak, örneğin kayma olmaması, sıvı bileşke ve süspansiyon etkileri gibi önemli avantajlar sunar. Bilimsel araştırma ve izleme için toprak pH ının kesin ve tekrarlanabilir ölçümleri gereklidir.

pH, toprak suyu (1: 1) ve toprak tuzu (1: 2) olarak ölçülür {\ displaystyle {\ ce {CaCl2}}}{\ displaystyle {\ ce {CaCl2}}}) çözümleri. Kolaylık için, pH başlangıçta suda ölçülür ve daha sonra{\ displaystyle {\ ce {CaCl2}}}{\ displaystyle {\ ce {CaCl2}}}. Su pH'ı için hazırlanan toprak süspansiyonuna eşit hacimde 0.02 M CaCl2 ilavesiyle, nihai toprak çözeltisi oranı 1: 2 0.01 M'dir. {\ displaystyle {\ ce {CaCl2}}}{\ displaystyle {\ ce {CaCl2}}}. 20 g'lık bir toprak numunesi, ara sıra karıştırarak 20 mL ters ozmoz (RO) su (1: 1 w: v) ile karıştırılır. Örnek zaman zaman karıştırarak 1 saat bekletilir. Numune 30 saniye karıştırılır ve 1: 1 su pH'ı ölçülür. 0,02 M{\ displaystyle {\ ce {CaCl2}}}{\ displaystyle {\ ce {CaCl2}}} Toprak süspansiyonuna (20 mL) ilave edilir, numune karıştırılır ve 1: 2 0.01 M CaCl2 pH ölçülür (4C1a2a2).

Doğal bir toprağın pH'ı, toprağın ana maddesinin mineral bileşimine ve o ana malzeme tarafından gerçekleştirilen ayrışma reaksiyonlarına bağlıdır. Sıcak ve nemli ortamlarda, zamanla toprak asitleşmesi, ayrışma ürünleri toprağa yanal veya aşağı doğru hareket eden su ile süzülür. Ancak kuru iklimlerde, toprak ayrıştırma ve sızdırma daha az yoğundur ve toprak pH'ı genellikle nötr veya alkalidir.
Asitlik kaynakları
Birçok süreç toprak asitlenmesine katkıda bulunur.
Bunlar:
Yağış:
Asit toprakları çoğunlukla yüksek yağış alan bölgelerde bulunur. Yağmur suyu, CO ile reaksiyona bağlı olarak hafif asidik pH'a (genellikle yaklaşık 5.7) sahiptir. oluşturan atmosferde. Bu su topraktan aktığında topraktan temel katyonların bikarbonat olarak sızmasına neden olur; bu Al3+ yüzdesini artırır ve H + diğer katyonlara göre. Kök ve organik maddelerin mikroorganizmalar tarafından ayrışması CO salmaktadır. 2 karbonik asit arttırır (H2 CO3 ) konsantrasyon ve müteakip liç.
Bitki büyümesi:
Bitkiler besin maddelerini iyonlar halinde alır (örneğin NO -3 , NH +4 , Ca 2+, H2 PO-4 ) ve genellikle daha fazla sürebilir katyonlar daha anyon. Bununla birlikte, bitkiler köklerinde nötr bir yük tutmalıdır. Ekstra pozitif yükü telafi etmek için H+ kökünden iyonlar. Bazı bitkiler ayrıca demir (Fe) gibi nötr pH'da çözünmeyen metal besin maddelerinin çözünürleştirilmesine yardımcı olmak için kökleri etrafındaki bölgeyi asitleştirmek için organik asitleri toprağa atar.
Gübre kullanımı:
Amonyum ( NH +4 ) gübreleri, nitrat ( NO -3 ) oluşturmak için işlemi ve toprakta H + iyonları.

Fosil yakıtların yakılması atmosfere kükürt ve azot oksitleri salar. Bunlar atmosferdeki su ile reaksiyona girerek yağmurda sülfürik ve nitrik asit oluştururlar.

Bazı birincil minerallerin, özellikle sülfidlerin ve Fe 2+ içerenlerin oksidasyonu asitlik üretir. Bu süreç genellikle insan aktivitesi ile hızlandırılır.

Piritin oksidasyonu nedeniyle bazı maden ganimetleri yakınındaki topraklarda ciddi asidik koşullar oluşabilir . Su dolu kıyı ve nehir ağzı ortamlarında doğal olarak oluşan boşaltıldığında veya kazıldığında yüksek asidik hale gelebilir.
Alkalinite Kaynakları
Toplam toprak alkalinitesi şu şekilde artar:
Hava koşulları alüminosilikat ve içeren mineral Na +, Ca 2+, Mg 2+ve K +. Topraklara silikat, alüminosilikat ve karbonat minerallerinin eklenmesi; bu, başka bir yerde eskimiş malzemenin rüzgar veya su ile birikmesi veya toprağın daha az yıpranmış malzeme ile karıştırılmasıyla ( asit topraklarına gibi) olabilir. Çözünmüş bikarbonatlar içeren su ilavesi ( yüksek bikarbonat sularla sulama yapılırken olduğu gibi ).
Bir toprakta birikimi (Na, K, Ca ve Mg karbonatları ve bikarbonatları gibi), çözünebilir tuzlara ulaşmak için topraklardan yetersiz su akışı olduğunda meydana gelir. Bu kurak koşullardan veya zayıf iç toprak drenajından kaynaklanabilir; bu durumlarda toprağa giren suyun çoğu topraktan akmaktansa dışarı atılır (bitkiler tarafından alınır) veya buharlaşır.
Toplam alkalinite arttığında toprak pH'ı genellikle artar, ancak eklenen katyonların dengesi de toprak pH'ı üzerinde belirgin bir etkiye sahiptir. Örneğin, bir alkali topraktaki sodyum miktarının arttırılması, kalsiyum karbonatın çözünmesini indükleme eğilimindedir, bu da pH'ı arttırır. Kireçli topraklar, Ca2 + ' nın derecesine bağlı olarak pH'da 7.0 ila 9.5 arasında değişebilir. Veya Na +çözünür katyonlara hükmeder.

Asit topraklar
Asit topraklarda yetişen bitkiler, ve / veya toksisitesinin yanı sıra ve besin Noksanlıklerini içeren çeşitli streslere maruz kalabilir.
Alüminyum toksisitesi asit topraklarında en yaygın sorundur. Alüminyum tüm topraklarda bulunur, ancak çözünmüş Al3 + bitkiler için toksiktir. Al 3+ düşük pH değerinde en çözünebilir olduğu; pH 5.0'ın üzerinde, çoğu toprakta çözünür formda çok az Al bulunur. Alüminyum bir bitki besin maddesi değildir ve bu nedenle bitkiler tarafından aktif olarak alınmaz, fakat bitki köklerine pasif olarak ozmoz yoluyla girer. Alüminyum kök büyümesini engeller; lateral kökler ve kök uçları kalınlaşır ve köklerde ince dallanma yoktur; kök uçları kahverengiye dönebilir. Kökte, Al 3 + ' nın ilk etkisirizodermis hücrelerinin rüptürüne yol açan genişlemesinin inhibisyonudur; bundan sonra kalsiyum ve diğer temel besin maddelerinin alınması ve taşınması, hücre bölünmesi, hücre duvarı oluşumu ve enzim aktivitesi gibi birçok fizyolojik sürece müdahale ettiği bilinmektedir.
Proton (H + iyon) stresi bitki büyümesini de sınırlayabilir. Kök hücrelerin plazmalemisinin proton pompası H + -ATPase sitoplazmalarının nötral pH değerini korumaya çalışır. Harici büyüme ortamında yüksek bir proton aktivitesi (çoğu bitki türü için 3.0-4.0 aralığında pH), hücrenin sitoplazmik pH'ı koruma kapasitesini aşar ve büyüme kapanır.
Yüksek mangan içerikli mineral içeren topraklarda , Mn toksisitesi pH 5.6 ve altında bir problem haline gelebilir. Alüminyum gibi manganez, pH düştükçe giderek çözünür hale gelir ve Mn toksisite belirtileri 5.6' nın altındaki pH seviyelerinde görülebilir. Manganez önemli bir bitki besin maddesidir, bu nedenle bitkiler Mn' yi yapraklara taşır. Mn toksisitesinin klasik belirtileri yaprakların kırışması veya çukurlaştırılmasıdır.

Toprak pH'ı bazı bitki besin maddelerinin varlığını etkiler:
Yukarıda tartışıldığı gibi, alüminyum toksisitesinin bitki büyümesi üzerinde doğrudan etkileri vardır; bununla birlikte, kök büyümesini sınırlandırarak, bitki besin maddelerinin mevcudiyetini de azaltır. Kökler hasar gördüğünden, besin alımı azalır ve makro besin maddelerinin (azot, fosfor, potasyum, kalsiyum ve magnezyum) Noksanlıklerine çok kuvvetli asidik ila ultra asidik topraklarda (pH <5.0) sık sık rastlanır.
Molibden bulunabilirliği daha yüksek pH'da artar; bunun nedeni molibdat iyonunun kil partikülleri tarafından daha düşük pH'da daha güçlü bir şekilde emilmesidir.
Çinko, demir, bakır ve manganez, daha yüksek pH'da düşük kullanılabilirlik gösterir (daha yüksek pH'da artan sorpsiyon).
PH'ın fosfor bulunabilirliği üzerindeki etkisi, toprak koşullarına ve söz konusu ürüne bağlı olarak önemli ölçüde değişir. 1940'larda ve 1950'lerde hakim olan görüş, P mevcudiyetinin nötraliteye (toprak pH 6.5-7.5) yakınına en üst düzeye çıkarılması ve daha yüksek ve daha düşük pH'ta azalmasıydı. Bununla birlikte, fosforun pH ile orta ila hafif asidik aralığındaki (pH 5.5-6.5) etkileşimleri, bu görüşte önerilenden çok daha karmaşıktır. Laboratuvar testleri, sera denemeleri ve saha denemeleri, bu aralıktaki pH artışlarının bitkilerin P mevcudiyeti üzerinde artabileceğini, azaltabileceğini veya herhangi bir etkisi olmayabileceğini göstermiştir.
Toprak pH'ına göre suyun kullanılabilirliği
Ek bilgi: ve
Güçlü alkali topraklar yavaş sızma, düşük hidrolik iletkenlik ve zayıf su kapasitesi ile sodik ve dağıtıcıdır. Bitki büyümesi ciddi şekilde sınırlıdır, çünkü toprak ıslakken havalandırma zayıftır; kuru koşullarda, bitki suyu hızla tükenir ve topraklar sertleşir ve topaklaşır (yüksek toprak mukavemeti).
Diğer yandan, kuvvetli asidik toprakların birçoğu güçlü agregasyona, iyi iç drenaja ve iyi su tutma özelliklerine sahiptir. Bununla birlikte, birçok bitki türü için alüminyum toksisitesi kök büyümesini ciddi şekilde sınırlar ve toprak nispeten nemli olsa bile nem stresi oluşabilir.

Genel anlamda, farklı bitki türleri farklı pH aralıklarındaki topraklara adapte edilir. Birçok tür için uygun toprak pH aralığı oldukça iyi bilinmektedir.
Bununla birlikte, bir bitki, belirli bir mekanizmanın bir sonucu olarak bazı topraklarda belirli bir pH'a karşı toleranssız olabilir ve bu mekanizma diğer topraklarda uygulanmayabilir. Örneğin, düşük bir toprak pH 5.5'teki soya fasulyesi bitkileri için uygun olmayabilir, ancak yeterli molibden içeren topraklar bu pH'ta optimal büyümeye izin verir. Benzer şekilde, bazı kalsifüjler (yüksek pH'lı topraklara toleranssız bitkiler) yeterli fosfor sağlandığında kalkerli toprakları tolere edebilir. Bir başka karıştırıcı faktör, aynı türün farklı çeşitlerinin genellikle farklı uygun toprak pH aralıklarına sahip olmasıdır. Bitki yetiştiricileri bunu, bu türler için uygun olmadığı kabul edilen koşulları tolere edebilen çeşitleri yetiştirmek için kullanabilirler - örnekler, güçlü asidik topraklarda gıda üretimi için alüminyum toleranslı ve manganez toleranslı tahıl ürünlerinin çeşitlerini üretmeye yönelik projelerdir.

1 - Toprakta ph
2 - Suda ph
3 - İnsanlarda beslenmede ve üremede ph
TOPRAK PH SI NEDİR ?
pH, toprakta bulunan kireç (kalsiyum) miktarının bir ölçüsüdür ve sahip olduğu toprak türüdür.
Genellikle nemli iklimlerde topraklar ASİT ve kuru iklimlerde bu ALKALİ olma eğilimindedirler.
Türkiye topraklarının büyük bir bölümünün pH sı 8.0 ve üzeridir.
Toprak pH sı aşağıdaki şemada da gösterildiği gibi bir çok bitki besinini bağlamakta ve bitki tarafından alınmasını engellemektedir.

Ph sadece bitkilerde değil insanlarda ve hayvanlarda da çok önemlidir.
Asidik pH, duygusal stres, toksik yüklemesi ve/veya bağışıklık sisteminin verdiği tepkiler ya da hücrelerinizi Oksijen ve besinden yoksun bırakan herhangi bir işlemin sonucunda meydana gelebilir.
Vücudunuzdaki asit fazlası Mineral ve diğer besinlerin emilimini düşürebilir, hücrelerinizdeki enerji üretimini azaltabilir, hasar görmüş hücrelerinizi onarmanızı ve ağır metalleri vücudunuzdan atmanızı zorlaştırır ve sonuç olarak sizi halsiz bırakıp hasta düşürebilir. Yüksek asitli diyetler aynı zamanda kalsiyum, Magnezyum ve çinko gibi Önemli güzellik minerallerinizi de kaybetmenize neden olabilir.
Asidik bir sistem sizin mükemmel cilde ulaşmak konusunda verdiğiniz çabaları daha da zorlaştırabilir.
Vücudunuz alkalin minerallerinizden çalarak asidik pH dengesini telafi etmeye çalışır.
Eğer diyetiniz bunu yapmak için yeteri kadar mineral içermiyorsa, hücrelerinizde Asitler birikebilir.
Doğru yiyecekler sizin biyokimyanızı değiştirebilir. Taze sebze ve meyveler en uygun alkalin seviyesini kurabiliyorken, hayvansal gıdalar, nişastalı yiyecekler ve şekerler asit üretip oksijen ve yaşamsal seviyelerde düşmeye neden olur.
Vücudumuzdaki pH’ın kontrolü üçlü bir sistem tarafından yapılmakta olup, üriner sistem, solunum sistemi ve fizyolojik tamponlama sistemidir.
Asiditenin normal sınırlar dışına çıkması halinde idrar yoluyla derhal atılması gerekmektedir. Kanımızdaki pH değerinin normal değerleri aşması halinde asidik artıkları içinde barındırmayan kan, asidik artıkları bize daha az zararlı olacak şekilde ve kan dolaşımının en az olduğu mafsallar, kan karın bölgesi, pankreas çevresi vs. gibi vücudun diğer bölgelerinde birikmesine neden olarak vücudu hastalanmaya yatkın hale getirmektedir.
Aşırı şişmanlığın nedeni yağ asitleridir. Beslenme bozuklukları sonucunda, aşırı karbonhidrat tüketilmesi durumunda bunlar vücutta yağ asidi haline gelerek daha sonra yakılmak üzere kadınlarda kalça ve göğüslerde, erkeklerde bel ve karın hizasında depolanırlar.
Kılcal damarların genellikle tıkanmış olduğu bu bölgelerdeki organ ve dokularda bu nedenle kan dolaşımının yeteri kadar yapılamadığında ise Diyabet, yüksek tansiyon, kolestorol gibi birçok kronik hastalık gelişebilmektedir.
Vücut asiditesi aşırı artmış olan kişilerin ciltleri, alkali olan kişilere göre çok daha fazla kırışık, aşınmış, sarkık ve sağlıksız görünümdedir bu nedenle asidite yaşlanmayı hızlı bir şekilde arttıran ciddi bir olgudur.
ÜREMEDE ALKALİK SEKRESYON
• Asidite spermin dölleme özelliğini baskılamaktadır.
• Vasa deferens sıvısı, spermin metabolik ürünleri ve sitrik asit varlığında asidik özelliktedir.
• Vajinal sekresyonlar asidik (pH: 3.5- 4.0) özelliktedir.
• Sperm, ortam pH’ı 6.0-6.5 olana kadar optimal hareketliliğini göstermez.
• Prostat sıvısının alkalik özelliği, ovumun başarılı bir şekilde döllenmesi için çok önemli olabilir.
• Semen bileşiminin ortalama pH’ı yaklaşık 7.5’dir.